Zoals je kon lezen ben ik in Nieuwe Statenzijl en ga ik met de fiets aan de hand richting het gemaal, dit is een heel steil stukje. Als ik per fiets weer afdaal beland ik in Duitsland. Hier begint ook het fietspad die het eerste stuk langs de dijk loopt. Het mooie daar aan is dat je zo af en toe even over de dijk kunt gaan loeren. Na een kilometer of 2 ga ik dat dus ook even doen. Als een echte Tour de France-renner beklim ik de dijk als ware het is de Alp ‘d Huez. Natuurlijk is zo’n berg hier niets bij maar bij gebrek aan heuvels in Noord Nederland en geen geweldige conditie is dit toch een hele uitdaging. In de verte zie ik de door mij bezochte Kiekkaaste. Ook kun je de Eemshaven hier in de verte zien. Ik ga weer de dijk af, weliswaar niet in volle vaart want ik moet direct weer links af het fietspad op. Tijdens het fietsen geniet ik van de omgeving, zo hier en daar zie ik wat schapen en wat gele velden met koolzaad. Op een gegeven moment houd het fietspad op en wordt ik gedwongen om landinwaarts te gaan. Dit is een beetje een misrekening want Google had mij verteld dat ik steeds langs de dijk kon fietsen. Zelfs Google kun je dus niet vertrouwen en die weet toch zoveel.. Na een paar minuten fietsen beland ik in Ditzummerverlaat. Het is een typerend dijkdorpje -dat net als Drieborg aan Nederlandse zijde- op een voormalige zeedijk is gebouwd. Het gebied behoorde in de middeleeuwen tot Wynham en maakte mogelijk deel uit van een verdronken kerkdorp genaamd Ditzumerwold. Bij een dijkdoorbraak in 1610 ontstond de Wynhamsterkolk die in 1804 door een Hollandse molen van het type bovenkruier werd drooggemalen. De voormalige kolk vlakbij de molen die ik zo juist passeer vormt met 2.20 m onder de zeespiegel nog altijd het laagste punt van de Duitse deelstaat Nedersaksen. Via een schelpenpaadje ga ik richting de molen waar ik een verdiende Tasse Kaffee tot mij neem. Daarna maak ik van deze prachtige molen een paar foto’s
Weer richting de Dijk
Vervolgens rij ik nog een stukje door dit dorpje. Er zijn veel mensen buiten aan het werk in de tuin die je gewoon kunt begroeten met moi. Ze zeggen meer terug namelijk moi met een ‘n’ er achter aan. Op een gegeven moment kan ik linksaf weer richting de dijk van de Dollard. De weg brengt me richting het gehuchtje Dyksterhusen waar zich ook een voormalig boorplatform bevindt. De weg naar deze plek staat goed aangegeven. Het wegdek op het laatste stukje is niet zo jofel maar als ik er aangekomen ben heb ik een mooie uitzicht op de Dollard en een stuk van de Eems. Ik heb zo het idee dat je hier ’s avond tegen de tijd dat de zon ondergaat ook mooie foto’s kunt maken. Er staan wat bankjes waardoor ik mij laat verleiden om hier even een pauze te nemen. De volgende halte is voor mij het dorpje Ditzum. Voordat ik daar aan kom hou ik nog even halt op de hoek van de Dollard en de Eems. Ik geniet van het uitzicht. Ik moest weer even klimmen, maar op de dijk is het vaak weer een aangename verassing. Het zijn nog een paar kilometertjes. Het is geen straf want ik kan grotendeels bovendijks fietsen langs de Eems die hier gigantisch breed is. Vlak voor Ditzum stap ik nog even af en maak een foto van het silhouet van het dorp wat bestaat uit de toren van de 13e-eeuwse kerk en de stellingmolen die door branden en een bombardement al drie keer is herbouwd.
Nog meer leesvoer
Website mede mogelijk
gemaakt door :
Ditzum
Ditzum is ongeveer in de 8e eeuw ontstaan aan de Eemsmonding en heeft een lange geschiedenis als vissersdorp. De haven laat zich ook graag fotograferen met al zijn diverse gekleurde boten, waaronder wat viskotters. Het is echt nog nog geen hoogseizoen maar je ziet hier al heel wat toeristen op een zomaar door de weekse dag. Ik ga per fiets dit mooie dorpje met zijn vele eetgelegenheden, waar veelal vis op het menu staat, eens verkennen. Bij de kerk en de molen maak ik wat foto’s. Verder fiets ik richting de Eemskering even buiten Ditzum. Deze stormvloedkering kan water tot een hoogte van 3,70 meter tegenhouden. Daarnaast maakt de constructie door opstuwing van het water, scheepvaartverkeer met een grote diepgang mogelijk. Dit is het ook waarom cruiseschepen vanaf de Meyer Werft in Papenburg hier langs kunnen richting onze Eemshaven. Het is dus een heel belangrijk bouwwerk voor dit gebied, het heeft ook wat duiten gekost, maar liefst 224 miljoen Euro. Ik passeer ook een grote plek met allemaal Campers. Genoeg pensionado’s die hier hun tijd door brengen, wat ook al was te zien in het stadje zelf, er lopen veel mensen met een grijze haarkleur. Er bevinden zich af en toe wat schapen op het fietspad die zelfs na het horen van een fietsbel niet aan de kant gaan. Het loopt al tegen drieën, wat mij doet besluiten om eens koers te zetten richting Nederland. Voor de route gebruik ik de tips van Mr Goegel maar weer. Deze verteld mij op een gegeven moment een laan met een schelpenspoor in te slaan. Natuur volg ik deze orders op. Een kilometer rijdend over deze laan wordt ik toch weer teleurgesteld in Mr Goegel want de laan beland gewoon in een stuk land met hoog gras. Aanpalend aan dit stuk land is een weiland met koeien die mij aankijken zo van, haha hier komen alleen mensen met tractoren hoor. Rechts omkeert maar weer en immer gerade aus richting het fietspad. Daar aangekomen vervolg ik mijn weg door het veld richting Ditzummerverlaat. Het schiet mooi op zo met de wind in de rug. Aan het eind van het dorp ontdek ik nog een koolzaadveld. Hier moet natuurlijk gestopt worden. Camera maar weer voor de draad en schieten maar. Zo geweldig die gele kleur. Dat was ook mijn laatste stop. Ik ben al weer dicht bij de Duitse dijk, dus het is nog een klein stukje voordat ik weer bij de auto ben. Ik heb genoten van deze (foto) fietstocht, een echte aanrader voor een low-budget dagje op pad!
ghgfhfhfghfghfg