Van al die ideeën krijg ik de kriebels dus zet ik koers naar de plek die ik op Google Maps al gevonden had. Daar aangekomen tref ik een bankje aan waar ik mijn MTB mooi tegen aan kan parkeren.  Ik loop een paar meter richting de heide.  Aan de horizon tegenover mij zie ik de wereld al wat oranje kleuren. Het is op deze plek ook wat mistiger dan op de plek waar ik net was. Ik zet alles klaar zodat de eerste opnames kunnen worden gemaakt. De zon probeert zich te laten zien door een laag grondmist heen. Ik loop op de locatie nog wat heen en weer om zoveel mogelijk beeld te krijgen. Er zijn namelijk onderwerpen genoeg in de buurt die ik op de foto wil hebben. Na ongeveer 20 minuten is het “opkomst-spektakel” weer afgelopen en besluit ik per fiets dit stukje Balloërveld te gaan verkennen. Net als ik het fietspad op wil gaan doemt een gedaante- ook per fiets- op in de grondmist. “Goejmeurgn”, zegt ie mij als ie vlakbij mij halt houdt . De gedaante is een oud mannetje, jaar of tachtig , die er uit ziet als of ie zo uit de set van een aflevering van televisieserie “Bartje” is weg gefietst. “Mogge Ie bent er ook vroeg bie”,begroet ik hem. “Jazeker mejong, altijd hetzulfde ritje, blief ik fit van”, antwoord hij mij, om dat snel te vervolgen met “mor ik goa vedder, fijne dag nog”. “Van het zulfde”, antwoord ik hem. Kon Bartje zelf wel eens zijn denk ik , wanneer ik hem de grondmist weer in zie fietsen. Als ik dit navertel denkt men vast dat ik dit ook weer gedroomd heb. Maar het is echt zo!  Ik vervolg mijn weg door het wonderschone natuurgebied, hier en daar wat heide, heuvels en stuifzand. Dat alles overgoten met een sausje van net opgekomen zon en een al zichtbare paarse gloed van de heide. Het is ook al augustus. Dat is de tijd dat de heide zijn ware kleur gaat laten zien. Het ligt er wel aan hoe de weersomstandigheden zijn geweest eerder in het jaar.