In de voetsporen van Vincent
Vandaag ben ik vroeg uit de veren, het is de bedoeling dat ik om half vijf in mijn auto zit om eens in de buurt van Zweeloo te gaan kijken hoe de zon daar op komt. Om precies te zijn wil ik bij het kerkje gaan fotograferen. Op ongeveer hetzelfde standpunt als waar Vincent van Gogh ooit dit kerkje tekende wil ik een foto gaan maken met daarachter een opkomende zon of lucht. Vincent was hier trouwens maar een dag maar maakte wel even drie werken. Ik rij Stadskanaal uit en via Borger, Schoonloo en de bossen van Schoonoord naar Zweeloo. Groot was mijn teleurstelling dat het met de opkomende zon niet helemaal ging kloppen, zodat ik a la minute naar een andere plek moet rijden. Een groter kunstwerk dan die van Vincent wordt er nu dus niet gemaakt, daarom besluit ikt om eens te kijken of de kerk van Sleen beter in een zonopkomst-compositie past. Daar aangekomen merk ik al snel op dat dit ook niets wordt. Misschien komt dit ook wel omdat de kerktoren heel hoog is, zelfs de allerhoogste van Drenthe. Ik kom trouwens nog wel een schattig eekhoorntje tegen dat hangend aan de boom mij even gadeslaat en dat binnen de bebouwde kom.
Daar bij die molen, die mooie molen van Noord Sleen
Na dit ietwat slechte plan vervolg ik mijn weg richting Gees . Onderweg hier naar toe kom ik langs Noord-Sleen waar een molen voor miin snufferd opduikt die er om vraagt om samen met de mooie opkomende zon en dito lucht gefotografeerd te worden, dus een kwestie van onmiddellijk mijn statief met camera klaar zetten. Ik kan snel wat mooie foto’s maken van de lucht die samen met de opkomende zon en wat wolken zorgen voor een mooi kleurspektakel. Als ik klaar ben zet ik koers richting Meppen om een bezoek te brengen aan de Mepper Hooilanden.
De Mepper Hooilanden
Het is even voor zessen als ik door Meppen rijdt. Zalig die rust op de weg. Ik vind dat trouwens een groot voordeel zo ‘s morgens vroeg. Geen enkele automobilist die in mijn nek hijgt wanneer ik een beetje langzamer rijdt om de omgeving goed in mij op te nemen. Daar heb ik het vroege opstaan graag voor over. Zo in de herfst wordt dat al weer anders wanneer het later licht wordt. En dan moet ik zeggen dat de temperaturen zo in het voorjaar ook best aangenaam zijn.
Nadat ik Meppen uit ben ga ik op de Mepperstraat op een gegeven moment de Koemarsendijk op. Dit weggetje volg ik totdat ik in de bocht een flink stuk kan zien van een grote waterpartij wat toebehoord aan het natuurgebied de Mepper Hooilanden.
Wat voor gebied is dit eigenlijk?
Meer dan 10 jaar geleden bestond het landschap tussen de driehoek Meppen, Gees en Nieuwlande nog uit gewoon boerenland. Een deel hiervan, wat grenst aan boswachterij Gees bestond uit laaggelegen grasland wat altijd drassig was en dus niet goed begaanbaar voor een boer met zijn landbouwvoertuigen. Vandaar dat men het plan had om dit gebied te ontwikkelen als beekmoeras van de Geeserstroom. Echter mislukte dit plan door dat er meer water omhoog kwam dan de bedoeling was. Het natte gebied werd dus als het ware gewoon een meer, die net als de natte hooilanden als een magneet zijn wat betreft aantrekkingskracht van diverse soorten vogels ,het is een waar vogelparadijs vooral in de winter. Het is inmiddels een populair gebied voor iedereen die de natuur aanbid. Verder schijn je hier te kunnen genieten van het bijzondere licht, vooral in de ochtend……..
Dat van dit licht dat klopt. Als ik de auto uit stap en om mij heen kijk zie ik een prachtige lucht richting de horizon. Het is niet de oranje zonopkomst-lucht maar het is anders. Samen met wat bewolking wat bestaat uit kleine wolkjes waar je weer de heldere blauwe lucht weer door heen kunt zien. Dit alles verlicht de omgeving in magische kleuren. Omdat het een weids gebied is maak ik alleen een paar foto’s met mijn standaard lens. Ik weet zeker dat dit leuke foto’s worden, wat een mooie omgeving.
Muggen!
Nadat ik bij een picknickbankje heb genoten van mijn ontbijt en het uitzicht op de grote plas waar ik op dit moment niet eens veel vogels zie ,de enige die echt opvalt is de witte zwaan hier op de foto, 
vervolg ik mijn weg richting het bos wat onderdeel is van de boswachterij Gees. Ik heb in de verte wat Schotse hooglanders gezien. Ik rij een poosje over wat laantjes door dat bos maar zie niet echt kans om dichtbij de Hooglanders te komen, de boslanen worden er ook niet beter op door de vele kuilen gevuld met regenwater dat de afgelopen weken met bakken uit de hemel kwam. Ik besluit eens te gaan kijken hoe ik aan de andere kant van de plas kan komen. Door weer richting de Mepperstraat te gaan naar een parkeerplaats genaamd naar de schrijver van Bartje(die niet bid veur bruune bonen), de Anne de Vrieshoek, waar ik kan gaan kijken of ik de mogelijkheid heb om eens dicht bij de rand van de plas te komen. Zo zou ik die kant kunnen gaan verkennen voor een volgend bezoek omdat je vanaf daar de zonopkomst kunt fotograferen. Op de parkeerplaats stap ik uit mijn auto en wordt onmiddellijk verwelkomt door honderden Meppener muggen.
Ik neem mijn fotospullen mee en begeef me al om me heen meppend- het zou toch niet aan de naam van het dorp liggen- richting de rand van het bos. Daar blijkt dat de rand van het bos best wel ver lopen is. Ik besluit nog steeds vergezeld door de muggen om maar weer terug te gaan naar de parkeerplaats om daar aan de andere kant richting en bosmeertje te lopen. Daar aangekomen wordt ik verrast hoe mooi dat meertje is. Doordat het meertje verscholen is in het bos is het water stil en spiegelt de lucht met zijn talrijke kleine wolkjes mooi in het water. Hier ga ik natuurlijk een foto van maken, de “F” niet te groot om een mooi scherp plaatje te krijgen.
Onderhand wordt ik echt kriegel van de muggen en loop ik maar terug naar de auto. Daar kom ik nog 2 wandelaars tegen die net uit hun auto zijn gestapt en al wapperend met de handen om zich heen slaan. Ze vragen mij of ik al die muggen misschien heb meegenomen. Ik antwoord hun dat de mensen in Meppen juist van meppen houden en dat de muggen zich hier zo aanbieden. Maar alle gekheid op een stokje dit is een prachtig gebied. Ik ga hier binnenkort nog wel een keer naar toe maar dan neem ik mijn mountainbike mee en ga ik het hele gebied eens goed verkennen.
Naar het Scharreveld
Ik ga verder en wil nog ontdekken hoe het Scharreveld er uit ziet. Dit is een natuurgebied dat eigendom is van het Drentse Landschap, dat hard op weg is om een van de grotere heidevelden van Drenthe te worden. Via kleine dorpjes als Balinge en Garminge kom ik aan de andere kant van de Hoogeveenseweg terecht in het Scharreveld. Het is inmiddels rond achten maar er is hier gelukkig nog niet veel verkeer op de weg, zodat ik af en toe gerust vaart kan minderen zonder dat ik door een achtervolgers als zondagsrijder bestempeld kan worden. Zodoende kan ik vanuit de auto genieten van deze mooie omgeving. Na een flinke rond te hebben gereden stop ik aan de Oude Beilerweg waar je een flink stuk van een plas kunt zien waar ook Schotse Hoogelanders aanwezig zijn. Een paar van hun zijn aan het badderen. Tijd om de camera en statief weer tevoorschijn te halen, net als de thermoskan met koffie en brood want er is hier ook een mooi uitzichtplekje. Na hier een klein half uurtje geweest te zijn ga ik weer huiswaarts om te ontdekken hoe de foto’s van deze morgen zijn geworden.
ghgfhfhfghfghfg